Stage week en een afspraak met Agnes.

Na een heftig nachtje gehad te hebben met veel onweer (heel dicht bij en hard) was het weer maandag en tijd om op te staan. Mijn ochtend begon al met het maken (tijdelijk dan) van mijn kamer deur, hiervan is de klink los gegaan doordat ik wat harder moet trekken om hem dicht te maken (mijn hele gewicht in de strijd gooien zo erg klemt die). Dit had ik dit weekend al aangegeven bij George (werknemer bij friends) en hij zou dit bespreekbaar maken bij de eigenaar van friends (op zijn Afrikaans, langzaam). Deze week was het mijn beurt om stage te lopen bij Gilead (psychiatrische revalidatie centrum).  Hier begon mijn dag met het klaarmaken van de medicatie en de medicatie dozen bij te vullen. Na enkele bewoners wakker gemaakt te hebben (de arme slaapkoppen) ben ik samen met een bewoner zijn ochtendwandeling gaan maken (rondje lopen om het gebouw). Bij deze bewoner moesten Hagata en ik een dieet samenstellen om hem gezonder te laten eten en om te helpen bij afvallen (dit vindt hij maar lastig). Hierna heb ik als counselor opgetreden bij een ruzie (leuk hoor psychiatrie), de ruzie ging over bemoeienissen van andere bewoners tijdens het koken van een bewoner.  Hierop heeft de bewoner (die aan het koken was) gevraagd of ik bij het gesprek wou zijn met de andere betrokkenen (maar 1 van de 3, de rest wou niet) om dit op te lossen. Om een lang verhaal kort te maken, er zijn veel problemen onder de bewoners welke nog verder dienen opgelost te worden maar voor nu is het stabiel (net zoals een actieve vulkaan).  Voor de rest is dit toch een vrij rustige dag geworden.   

Op dinsdag was het de bedoeling om met de dames van de health talks naar het state theater te gaan voor het afnemen van de HIV testen. Echter werden de plannen gewijzigd omdat het zou gaan regenen (wat een verassing) en zijn we bij Gilead gebleven. Hier hebben we wat aan opdrachten gewerkt en computerles gegeven aan Kedibone (het is net alsof je een analfabeet ziet schrijven).  Voor de rest was dit een rustige dag (te rustig).

Op woensdag hadden we onze vrije dag, hiervan hebben we gebruik gemaakt om wat dingen te regelen. Na het ontbijt zijn we naar een garage gegaan om een nieuwe wieldop te kopen voor de auto , deze was in het begin kapot gegaan door de goede wegen (dus niet).  Hierna zijn we naar de wasstraat gereden om onze auto te laten wassen en je raad het nooit hij was wit niet bruin. De auto’s doen ze hier in verschillende stappen wassen(beetje zoals in Nederland), eerst nat maken dan soppen, afspoelen, drogen en als je geen papier meer hebt hiervoor dan maar je T-shirt gebruiken (welke naar frituur vet stonk). De auto is hier wel goed schoon geworden en voor niet veel geld (wel een Afrikaans tempo met verschillende pauzes er tussen). Om 11 uur hadden Hagata en ik nog een skype afspraak met onze mentor van school dit ging op zijn Nederlands (kort maar krachtig, zo krijg je dingen voor elkaar). Verder hebben we nog boodschappen gedaan en aan huiswerk gemaakt (dus niet veel bijzonders).

Op donderdag keek ik al meteen om 6 uur ’s ochtends naar het weerbericht omdat we met de dames van de health talks op pad zouden gaan voor het af nemen van de HIV testen (de dames zijn namelijk van suiker). Hierin stond dat het zou gaan regenen, Hagata en ik hebben hierdoor net gedaan bij de vraag ‘of het ging regenen’ dat we het weerbericht niet hadden gezien (lief van ons niet).  Hierdoor zijn we dan toch naar de Bloed Mall gegaan. Deze keer deed ik een tent delen met Kedibone, in totaal hebben we +/- 31 mensen getest/ Hiervan waren er 2 positief en had ik iemand die bij het screenen TBC verdacht was, alle drie de patiënten hebben een verwijs brief gekregen voor de kliniek (en is ze op het hart gedrukt dat ze echt moesten gaan). Kedibone had ook nog voor Hagata en mij geregeld dat er iemand voor ons ging dansen, dit was een man met een clowns pruik en een wit geschminkt  gezicht. Dit was echt lachwekkend, hij deed leuk fluiten en geluiden maken met zo’n klein plastic dingetje in de mond (en maar schudden met die kont, hilarisch). Na stage hadden Joris, Hagata en ik een afspraak met Agnes (onze begeleider in Zuid Afrika van school). We hadden met haar afgesproken bij het restaurant in het Magnolia park, wij waren op zijn Afrikaans op tijd (5 minuten te laat) maar zij nog later. Met haar hebben we onze stages besproken, hoe het ging met onze opdrachten en natuurlijk hoe het met ons ging. Dit was weer een leerzame ervaring en ik ben hierdoor meer te weten gekomen over de apartheid.

Op vrijdag begonnen we zoals normaal weer met devotion ,  het duurde deze keer maar 1 uur (wat lang genoeg is voor mij). Hierna hadden we nog teambespreking met Wilna de CEO van TLF, het ging hierbij vooral over de salarissen en in welke schaal welke functie zat (nou ik kan je zeggen je wordt er niet rijk van).  Na de devorion en teambespreking zijn Hagata en ik terug gegaan naar Gilead en Rivoningo. Hier was een verder rustig dagje (zeg maar gerust saai), waardoor wij alle tijd hadden om onze route en activiteiten te plannen voor het komende weekend (ja het is gelukt, lang weekend).

Weetjes:

-Dat ik dacht dat er een meteoriet in de achtertuin was gevallen, zo hard klonk de onweer

-Dat de paraplu al na 5 dagen kapot was, hoezo de beste en de sterkste die ze hadden

-Mensen in Zuid Afrika vaak nog denken dat als ze HIV hebben, ze  binnen 2 maanden dood zijn