Meehelpen met holiday program en een Afrikaanse avond bij Friends.

Op maandag begonnen we (Hagata en ik) weer vol goede moed op stage, allereerst hebben we de medicatie uitgedeeld en de weekdozen bijgevuld (de normale maandag ochtend dus).  Hierna hebben we voor een patiënt (van begin 20, zij had haar beide benen, haar staartbeen en heup gebroken) pijnstillers proberen te regelen bij de verpleegkundige. Na veel discussie (op zijn Zuid Afrikaans, wie het hards schreeuwt, maar ook echt hard schreeuwt) waarbij de patiënt meerdere malen een drugsverslaafden werd genoemd (ja, ze had pijn en vroeg naar wat een spuit met waarschijnlijk morfine, omdat dit in het ziekenhuis had geholpen), hebben we toch kunnen regelen dat zij ibuprofen zou krijgen bij pijnklachten (het regelen heeft dus echt een paar uur geduurd). Verder hebben Hagata en ik samen met Mali bij Gilead de kamers doorzocht op verbodenmiddelen, hierbij hebben we medicijnen ingenomen van een resident, welke deze zelf deed verzorgen. De medicijnen werden ingenomen, omdat zij op een 4 persoonskamer verbleef (samen met een vroegere drugsverslaafde) en omdat zij in onze ogen hier niet meer zelf voor kon zorgen (alle medicatie was in een bakje bij elkaar gegooid en zij kon niet vertellen wanneer zij wat deed innemen). Verder hebben er nog een paar residenten een waarschuwing gekregen in verband met roken op de kamer en dat ze zich niet aan de regels hielden. Het was een hele drukke maandag geweest met veel regelwerk. Na stage zijn we Joris gaan ophalen bij inkululeko, waar hij meehielp bij the holiday program voor de kinderen daar (het is namelijk paasvakantie). Na veel zoeken (en fout rijden, Hagata en ik zagen het niet meer zitten), kwamen we na 1 uur bij Joris aan (normaal 10 minuten, knap van ons toch).

Op dinsdag zijn we samen met Kedibone naar state theatre gegaan om de health talks en HIV testing te doen. Allereerst wou Kedibone niet gaan, omdat  er geen chauffeur was, maar na een gesprek met Marlies(waar ze met de neus op de feite werd gedrukt) zijn we sneller dan de wind vertrokken. Hier hebben we ongeveer 25 mensen getest, normaal is dit op deze plek meer, maar volgens Kedibone kwam dit omdat het koud was (25 graden, maar oké).  Na de HIV testen zijn we Joris gaan ophalen en naar huis gegaan.  Hier heb ik spruitentaart gemaakt voor iedereen, deze was net op tijd klaar, want de stroom viel weer uit (lekker dineren bij kaarslicht). Hierna zijn we met zijn alle (Charley (Belgische stagiaire van de ambassade), Hagata, Joris en ik) buiten gaan zitten (met de kaarsen) en hebben we kunnen genieten van elkaars gezelschap (niet dat we veel opties hadden, maar wel gezellig hoor).

 Woensdag moesten we afscheid nemen van Joris, hij ging namelijk voor een paar dagen naar Kruger National park met familie(tranen met tuiten gehuild, grapje maar ik ging hem wel missen).  Hierna zijn we door gereden naar Inkululeko om ook een dag de Duitse vrijwilligers te helpen bij the holiday program.  Hier waren rond de 50 kinderen aanwezig (hyper actieve kinderen, drukker dan in Nederland), waarvoor een speciaal weekprogramma was ontwikkeld. Hier hebben we mee kunnen helpen met het begeleiden (politie agent spelen) bij het film kijken en het tekenen.  

Na de middagmaaltijd (waar ik ook aan meegeholpen heb, wat een bezige bij), zijn we met de kinderen naar Burgerspark  gegaan (tegenover TLF hoofdkantoor) waar we met de kinderen schat zoeken gingen spelen. Ik was samen met Jessica een van de Duitse vrijwilligers ingedeeld in groep blauw, het begon al goed, doordat alle kinderen zo graag wilden winnen dat zij overal heen renden (wat een time out betekende).  Na leuke en moeilijke opdrachten voor de kinderen, zoals een rijmpje bedenken over Pasen en raden welke dingen zij proefden (paprika, druif, suiker en zout), zijn we toch als laatste groep geëindigd. Na het schat zoeken zijn Hagata en ik samen met 20 kinderen (we dacht eerst 5 of zo, maar dus een stuk meer) terug gelopen naar Inkululeko waar zij opgehaald zouden worden. Hagata had de voorhoede op zich genomen en ik de achterhoede, dit was een taak op zich om 20 kinderen bij elkaar te houden (langs drukken wegen en sommige probeerde ook nog te ontsnappen).   

s’ avond waren we uitgenodigd voor  een diner bij Friends samen met de andere bewoners. Hier kregen we allemaal Zuid Afrikaans gerechten te eten, als voorgerecht had ik pompoensoep met kokos, als hoofdgerecht een vegetarische Boboti (met zoete aardappel, linzen, boterbonen en kruiden) en als nagerecht hadden we malva pudding (sponscake met custard). Dit was een hele leuke ervaring met veel lekkere gerechten (wat zat ik vol) en goed gezelschap (weer een leuke maar vermoeiende dag gehad).

Weetjes:

- Wist je dat de kinderen de Duitsers, Hagata en mij ma’am noemen(de hele dag door hoor je niets anders)

- Dat de mensen van TLF Hagata en mij zien, als de dames die kunnen koken/bakken, daarom worden we vaak gevraagd om te komen helpen